Inspiratie

1. Rouw is geen probleem om op te lossen

Dr. Elisabeth Kübler-Ross legt uit waarom verdriet geen ‘fase’ is die je moet doorkomen, maar een proces dat je mag ervaren.

In een wereld die snel door wil, gaf deze aflevering ruimte aan stilstand. Oprah praat met Dr. Kübler-Ross over haar vijf stadia van rouw, maar nuanceert: rouw is geen lineair pad. Het is grillig, en dat mag.

Het gesprek is een pleidooi voor het erkennen van verdriet als een volwaardig onderdeel van het leven — niet als iets wat ‘weg moet’, maar als iets wat gezien wil worden.

📺 Aflevering: Understanding Grief with Dr. Kübler-Ross
Datum: 19 november 1993 – Seizoen 8, Aflevering 48

2. Rouw vastgelegd op band: het verhaal van James Crawley

James Crawley uit Victoria (Australië) vond 35 uur aan privé-videomateriaal die zijn vader had opgenomen na het overlijden van zijn moeder. In die rauwe, eerlijke opnames – vol verdriet, verwarring, liefde en veerkracht – zag James voor het eerst hoe diep zijn vader had gerouwd. Hij verwerkte het tot de documentaire Volcano Man.

🎥 Volcano Man ging in première op het Melbourne International Film Festival en opende een breder gesprek over rouw, kwetsbaarheid en mentale gezondheid bij mannen.

📻 Beluister het volledige verhaal in de podcast Conversations van ABC, waarin James terugblikt op deze bijzondere vondst, zijn band met zijn vader, en de impact van onuitgesproken verdriet:
👉 Luister hier naar het interview (ABC)

❤️ Dit verhaal herinnert ons eraan: rouw is persoonlijk – en luisteren is een daad van liefde. Laat ons open blijven voor het verhaal van de ander. Ook als het stil is.

💬 Deel dit met iemand die steun kan gebruiken.

🕊️ 3. Waarom rouw ook op school thuishoort

Toen John Adams op 12-jarige leeftijd zijn moeder verloor, bleef het op school akelig stil. Geen leraar sprak over rouw, geen les hielp hem begrijpen wat hij voelde. Jaren later, als uitvaartverzorger, zag hij hoeveel kinderen buitengesloten werden van afscheid – uit angst of ongemak van volwassenen.

Daarom voerde hij campagne. En met succes: vanaf nu wordt rouwonderwijs opgenomen in het Britse lesprogramma. Kinderen leren dat verlies bij het leven hoort. Dat verdriet niet 'raar' is. En dat iedereen op zijn eigen manier rouwt.

💛 Dit is een belangrijke stap. Want hoe jonger we leren praten over afscheid, hoe minder eenzaam het verdriet later voelt.

👉 Lees het artikel:

https://www.bbc.com/news/articles/cn0znpw0ydjo

Delivio Misiedjan (2012–2025)

Op slechts twaalfjarige leeftijd werd Delivio Misiedjan bij het grote publiek bekend onder zijn rol als Manu Mauricius in Goede Tijden, Slechte Tijden. Zijn talent en warme aanwezigheid op televisie raakten velen, maar zijn levenspad kreeg een onverwachte wending toen hij ziek werd. Begin 2023 verschenen de eerste klachten, bleek hij lijdend aan een zeldzame en agressieve vorm van non-Hodgkin T‑cel lymfeklierkanker. Na intensieve behandelingen – waaronder 44 chemokuren, meerdere bloedtransfusies en thuiszorg – overleed hij thuis, omringd door zijn familie.

💙 Hoop, liefde en kracht

Delivio bleef tot het einde “makkelijk lachend, spelend, knuffelend” — zelfs toen zijn lichaam hem bijna liet staan. Zijn laatste woorden aan zijn dierbaren waren een korte maar diepvolle boodschap: “Ik hou van jullie allemaal. Ik ben altijd met jullie. Jullie moeten sterk blijven.”

✨ Waarom dit verhaal troost kan bieden

Delivio’s verhaal herinnert ons eraan dat zelfs de kleinsten diepe sporen achterlaten – met hun liefde, hun moed, hun lach. Niet kracht, maar verbondenheid maakt het verschil: met steun van familie en gemeenschap worden zelfs de zwaarste dagen draaglijker. En in herinnering schuilt kracht – zijn laatste woorden blijven een liefdevol gebaar dat blijft inspireren én troosten.

“Foto: privéfoto gedeeld door Omroep Brabant” : omroepbrabant.nl

Grief is not predictable

Rouw laat zich niet temmen. Niet voorspellen. Niet vangen in fasen.

In zijn indrukwekkende stuk “Grief is not predictable” maakt rouwexpert Dr. Kenneth Doka één ding glashelder:
Rouw volgt geen rechte lijn. Het heeft geen deadline. En geen universeel script.

“We grieve as we live – individually.”
Grief is not predictable – Dr. Kenneth Doka

We rouwen zoals we liefhebben: op onze eigen manier. Soms luid, soms stil. Soms krachtig, soms in scherven. En dat mag.

🌿 Rouw vraagt geen oordeel, maar ruimte.
Voor terugval én vooruitgang. Voor chaos én tederheid. Voor wie je was, en voor wie je nu moet worden.

📖 Lees hier het volledige artikel (PDF):
👉 https://bakken-young.com/wp-content/uploads/2025/07/03.2022-Doka_Grief-is-not-predictable1-1.pdf